Tsar لقبی برای بمب هیدروژنی RDS-220 است که توسط سازندگان آن با نام رمز Ivan شناسایی میشد.
م: بمب هیدروژنی نوعی بمب هسته ای است که بخشی از انرژی یا بخش عمدهء انرژی انفجار آن از همجوشی هسته ای (Fusion) ایزوتوپ های هیدروژن ایجاد میشود و بخش دیگر که درواقع چاشنی و استارت اولیهء لازم برای همجوشی هسته ای است، از شکافت هسته ای (Fission) ایجاد میشود.
این بمب حجیمترین و قویترین سلاح اتمی ای است که تاکنون منفجر شده است؛ ساخته شده توسط اتحاد شوروی سابق.
بمب برای داشتن بازدهی انرژی ای درحدود ۱۰۰ میلیون تن TNT ساخته شده بود؛ اما برای محدود کردن آلودگی حاصل از ذرات رادیواکتیو پس از انفجار، قدرت انفجار به نصف این مقدار محدود شد.
یک بمب ساخته شد و در ۳۰ اکتبر ۱۹۶۱ در مجمع الجزایر Novaya Zemlya آزمایش شد.
اما بمب بعلت هزینهء زیاد تولید، و درمقابل ارایهء فایدهء محدود در مقابل بمب های کوچکتر، هرگز وارد سرویس نشد.
تصور میشود هدف اصلی از این بمب نمایش تواناییهای فناوری نظامی اتحاد شوروی در آن زمان بود.
Tsar یک بمب هیدروژنی سه مرحله ای بود که حدود ۵۰ مگاتن بازدهی داشت. این مقدار ده برابر قدرت تمام مواد منفجره ای بود که در طول جنگ جهانی دوم استفاده شد؛ شامل دو بمب اتمی فرو انداخته شده بر شهرهای هیروشیما و ناکازاکی ژاپن.
بمب ۲۷ تن وزن، ۸ متر طول و ۲ متر قطر داشت. این بمب مجهز به یک چتر به وزن ۸۰۰ کیلوگرم جهت ایجاد تاخیر در سقوط بود که موجب شد هواپیمای بمب انداز و هواپیمای ناظر بتوانند از ناحیهء صفر ۴۵ کیلومتر دور شوند. این هواپیماها با یک رنگ سفید مخصوص منعکس کننده نقاشی شده بودند تا صدمات ناشی از حرارت انفجار محدود شود.
بمب در ساعت ۱۱:۳۲ منفجر شد. پرتاب از ارتفاع ۱۰ و نیم کیلومتر انجام شد و بمب طوری طراحی شده بود تا در ارتفاع ۴ کیلومتری از سطح زمین منفجر شود (م: بسیاری از بمبهای اتمی در هوا و در ارتفاع خاصی منفجر میشود - جهت افزایش تاثیر).
گوی آتشین (Fireball) بمب آنقدر بزرگ بود که با زمین تماس یافت و تقریبا به ارتفاع هواپیماها رسید و تقریبا از فاصلهء هزار کیلومتری دیده و احساس شد.
حرارت انفجار میتوانست از فاصلهء ۱۰۰ کیلومتری موجب سوختگی درجهء سه شود. ابر قارچی حاصله حدود ۶۴ کیلومتر ارتفاع و ۴۰ کیلومتر پهنا داشت. انفجار از فنلاند دیده و احساس شد و حتی پنجره هایی را در آنجا و در سوئد شکست (بر اثر پدیده ای بنام تمرکزدهی جوی). شوک زمینلرزه ای ایجاد شده بوسیلهء انفجار، حتی تا سومین عبور آن به دور زمین قابل دریافت و اندازه گیری بود. انرژی میانگین تولید شده، آزاد شده در زمانی حدود ۳۹ میلیاردیم ثانیه، تقریبا برابر ۱ ممیز ۴ درصد انرژی خروجی از خورشید است (م: بازهء زمانی مقدار انرژی خروجی از خورشید در متن صریحا مشخص نشده است - احتمالا منظور در بازهء زمانی مساوی است).